Zöhdü

Ben meftun değilim karakaşına;

Buraya keyf için gelmedim Zöhdü!

Senin gibi memur düşman başına,

Ben senden hiç memnun olmadım Zöhdü!

Bugün dediğini yarın çürüttün,

Her gün git-gel yapa yapa erittin,

Yaz ayında bana karlar kürüttün,

Alın terim dedim, yılmadım Zöhdü!

Ne ciddisin, ne de yüzün gülüyor,

Seni gören ta burnundan soluyor,

Gelen her iblislik, senden geliyor,

Yanında beş dakka kalmadım Zöhdü!

Tiksintiden istifara sarkıyom,

Bugün ne yapacak diye korkuyom,

Senin selamından bile ürküyom,

Bu yüzden selamın almadım Zöhdü!

Rızk kapımı; gavur gibi bağlattın,

Gözlerimden yaş döktürdün, ağlattın,

Şunca zaman sürünmemi sağlattın,

Ben o günden beri gülmedim Zöhdü!

Anlatmak ne mümkün, karışık tarif,

Seni görmeyen de sanar ki; arif,

Ulan ALLAH’tan kork be zalim herif,

Henüz bir tek lokma bölmedim Zöhdü!

Yaptıkların insan için çok acı,

Dediler ya, ben görmedim haracı,

Bırak beni, hücrem senden davacı,

Bu canı sokakta bulmadım Zöhdü!

Nasılsa gün gelir, bu devran biter,

Ne hatır, ne mevki, hepisi yiter,

Yarınki günlerin, bu günden beter,

Daha derinlere dalmadım Zöhdü!

Hakkımı içettin, bağrım yandırdın,

Bunca zamanımı boşa döndürdün,

Sen var ya! Sen, ocağımı söndürdün,

Hesabı defterden silmedim Zöhdü!

KORKUT der ki; işte benim kararım;

Ben, yerinde olsam; işe yararım.

Kısmet olur ise, bir gün sorarım,

Bak hala yaşıyom, ölmedim Zöhdü!