Sorular

Aksaray’ımızda son zamanlarda en çok sohbeti

geçen husus; MHP’nin Genel Başkanlık mevzusu

ve bu mevzunun Ülkücüleri ne kadar olumsuz, ya

da olumlu etkilediğidir.

Konu bir açıldı mı, yelpaze gibi dağılıyor ve sıra

geliyor Ayhan Erel başkanlığındaki MHP eski il

yönetiminin feshi ve Ramazan Kaşlı’nın başkan

atanması. Bana en çok sorulan soruların başında;

“eski mi, yeni mi?” sorusu var. Bu sorunun

cevabı ister Genel Merkez olsun, ister Aksaray

ili olsun, nettir: BİZ DAVA ADAMIYIZ, ESKİ DE

BİZİM, YENİ DE BİZİM. Kim Rahmetli Başbuğum

ALPARSLAN TÜRKEŞ’in emanet ettiği “ALLAH

RIZASI” davasına hızmet ederse o bizimdir.  

Ayhan Erel de, Ramazan Kaşlı da; O. Ertuğrul’a

yakın insanlar, biri belediye avukatı, diğeri meclis

üyesi idi. Aralarında bir fark yok. Biri bıraktı, diğeri

aldı, aynı grubun iki insanı, bu sebeple, bu olayın

büyütülecek hiçbir tarafı yoktur.

Şahsen tasvip etmediğim husus: Ayhan Erel ve

yönetiminin, MHP Genel Başkanı Sayın Devlet

BAHÇELİ’nin genel başkanlığında göreve geldiği

halde, ona karşı olmaları, onun aleyhinde, diğer

bir adayı desteklemeleridir. Eğer aleyhinde iseler,

o zaman göreve gelmemeleri gerekirdi. Göreve

geldikleri dönemin genel başkanlığına karşı

olmalarını doğru bulmadım. Bu hususta, onların  

destekledikleri lider Sayın Meral AKŞENER, bir

televizyon programında: “Eğer aday gösterilip,

milletvekili olsaydım, genel başkanımıza karşı

asla bir tavır içinde olmazdım” demişti.

Sonuç olarak; bu genel başkanlık mevzusunda

Ülkücüyüm diyenlerin; normalinden biraz daha

sabırlı davranmaları gerekmektedir. Yeni göreve

gelenlerin de herkese karşı daha bir şefkatle

davranmaları iyi olur. Bundan sonra bu davadan

ya da bu partiden menfaat bekleyenlerin; “Biz ne

yaparsak yapalım, nasılsa bunlar bize hep oy

verirler” devrine dikkat etsinler.

Kırmak, dökmek, saçıp savurmak kolaydır,

Ama yapmak bir araya getirmek zor hem de

pek zordur. Ülkücüler şunu unutmamalıdır ki;

bu dava hiçbir zaman bir AKP’nin dağıttığı

gibi menfaat dağıtamaz, eğer dağıtırsa da,

davalığı kalmaz…

Bir dahaki yazımda buluşmak üzere…