Alışveriş

Her aile reisinin yaptığı gibi evin ihtiyaçlarını tamamlamak için gerekli ihtiyaç maddelerini aldım, kasa kuyruğuna girdim, sıra bekliyordum.

Epey bir beklemeden sonra sıra önümde 30-35 yaşlarındaki vatandaşa geldi. Market arabasından aldıklarını, kasanın yürüyen bantına kodu. Kasadar, bir yandan bantı hareket ettirerek alınmış maddeleri önüne çekiyor, diğer yandan da etiketleri okutturarak, boş arabaya koyuyor. Sıra tereyağına geldi. Okuma cihazı etiketi okuyamadı. Tam o sırada bir başka müşteri bir poşet torba istedi, kasadar torbayı verdi ve devam etti, toplamları çıkarttı ve müşterisine toplam meblağı söyledi. Müşteri “şu tereyağını cihaz okumamıştı galiba bir kontrol eder misin?” dedi. Kasadar kontrol etti, doğru çıktı. Tereyağı okunmamıştı. Onu da hesaba ekledi, toplam meblağı söyledi ve müşteri hesabı ödedi.

Sıra bende idi. Müşteri tam ayrılacakken dayanamadım yüksek bir sesle “bir saniye hemşerim!” dedim. Müşteri de kasadar da diğer kasa kuyruğunda bekleyenler de dikkatli-dikkatli bana baktılar. Yüksek sesle yukarıdaki yazdıklarımı anlattım, herkes de dinledi ve ben devam ettim:

Şimdi bu vatandaş, bu tereyağını söylemese, kasadarın bundan haberi olmazdı, doğru mu?

“Evet doğru” dediler.

Ama öyle yapmadı, şerefli ve dürüst bir insan olarak onu okutturup, öyle aldı.

“evet” dediler.

Döndüm kasadar’a;

Peki arkadaş sen neden teşekkür etmedin?

??? (ses yok)

Bak kardeşim, bu memlekette hırsızlar, dolandırıcılar, sahtekarlar ve her türlü naneyi yiyenler birbirlerini her yerde ve her zaman desteklerler. Peki dürüstler neden bunu yapmıyorlar? Niye, bu yiğit insan bir teşekkürü de mi hak etmedi yani? Eğer dürüstler birbirlerini desteklemezlerse, belirli bir zaman sonra dürüst insan bulamayız. Bu dediğimi hafife almayın.

Döndüm o insana ve ses tonumu daha da yükselterek:

OĞUL SANA ŞURDA OLAN VE OLMAYAN BÜTÜN DÜRÜST VE ŞEREFLİ İNSANLAR ADINA TEŞEKKÜR EDİYOR, GÖZLERİNDE ÖPÜYORUM. ALLAH SENDEN RAZİ OLSUN…

Şüphesiz her şeyin en doğrusun Allah bilir ama o gün bende “üstüme düşeni yapmış olmanın” huzuru vardı.

Bir sonraki yazımda buluşmak üzere…