Karıştırman beni başkalarıyla,
Dünyaların göz diktiği yer benim.
Beni olanlardan habersiz sanman,
..........Çözülmek istenen gizli sır benim,
..........Aranıp da bulunmayan pir benim.
Beyinler çözümle hiç buluşmazken,
Bünyeler helale hiç alışmazken,
Herkes çalıp-çırpıp, hiç çalışmazken,
..........Alınlarda damla-damla ter benim,
..........Çorbalarda buram-buram zer benim.
Zemin hazırladım, geç başa diye,
Mekanlar düzdürdüm, sen döşe diye,
TÜRK’e kale oldum, hep yaşa diye,
..........Onun için yıkılmayan sur benim,
..........Gel, bağrımda hükümranlık kur benim.
İnsan eti yiyen garbı ve şarkı,
Neler istediyse; çevirdi çarkı.
Bağrımda horlanan TÜRKİYE TÜRK’ü,
..........Toprağıma canın veren er benim,
..........Her tarafım bela ile şer benim.
İSLAMLIKLA yoğurulan toprağım,
TÜRKLÜKLE yücelen her tepem, dağım,
Sam yelinin kuruttuğu dudağım,
..........Öpülmeye hasret, gel de gör benim,
..........Başkasını gözüm görmez, kör benim.
Bu kez feci yara aldım, çok feci,
İniltime bakıp sorma; bu neci?
Her zerremden acı fışkırır, acı,
..........Şu yuttuğum çorba değil, çor benim,
..........Bundan kelli iyi olmam zor benim.
Takatım yok, tükeniyor dermanım,
Çok zordayım, yetiş ey ULU HAN’ım!
Çepe-çevre sarmalanmış her yanım,
..........Kar da yağsa, dört tarafım har benim,
..........Bölünmeden gel yaramı sar benim.
Çok Peygamber yetiştirdim bağrımda,
Hainlerin hançeri var böğrümde,
Acılı bir imdat bu kez çağrımda;
..........Can veriyom, gel yanımda dur benim,
..........Ele koma, sen anlımdan vur benim.
KORKUT bilir, “ANADOLU”dur adım,
TÜRK uğruma kanlar döktü her adım.
Bu yüzden kendimi ona adadım,
..........O gönlüme tahtı kuran yar benim,
..........Artık hayalimi hayra yor benim.
Hasan KORKUT
Aksaray, 15.06.2011
Yorum Yazın